Muntikan na kong masnatchan ng cellphone. Mabuti na lamang at ako ay alerto. Nangyari ang lahat dun sa may mamahaling eskinita ng SOGO sa tulay Guadalupe.
Now, I am going to tell you how it happened (english carabao to):
I was walking while I was texting and I am also listening to loud music when suddenly a man called me (di ko sure kung tinawag niya ako pero parang ganun). I was turning right by that time approaching the 5steps stairs when I looked back at him. Then I saw his hand reaching my phone. The distance of his hand to my phone was about 12 inches (based on my calculations, di ko na pinagmasdan mabuti kasi baka makuha pa phone ko). I felt so nervous at that time and I don’t know what to do but after I had a glimpse on his hand, I ran as fast as I could without hesitation. And that saved me and my phone from that stupid fucking snatcher (muntik ko pang mabangga yung nakasalubong ko na mga 10 meters ang layo sa mismong lugar kung saan may nagtangkang mangsnatch).
Mabuti na lang may jeep agad na papaalis pag labas ko ng eskinita. Kahit puno na yung jeep sumakay pa din ako. Sumabit na lang ako kasi baka habulin din ako nung snatcher eh.
Ngayon, natuto na ako. Hinding hindi na ako maglalakad habang nagtetext sa kalsada. Kahit pa sa tingin ko ay super safe yung lugar. Dun nga sa may sogo may guard eh sa kalye pa kaya diba?
Do exercise your legs din. Sometimes it can help you in tight situations like this one. Tignan niyo, ako nakatakbo at hindi niya ko naisahan.
“With great LEGS comes with great SPEED”. Yan ang lagi niyong tatandaan dahil hindi simbolo ng kaduwagan ang pagtakbo.
Sabi nga ni Starscream kay Megatron, “sometimes, cowards do survive”. Ganun nga ang nangyare. I survived.
Hanggang ngayon parang may kaba pa din sa dibdib ko pero okay na. Di naman nawala phone ko. Bago pa naman to.
Di na talaga safe sa Pilipinas. Magingat kayo palagi ha.
Hanggang sa muli mga kaibigan. =)
